Kader Abdolah,wil zijn moeder nog eens ontmoeten,na 15 jaar. Hij ontvluchtte zijn vaderland Iran,en woont in Nederland. Naar Nederland komen lijkt onmogelijk,zijn moeder is dementerend. Een plek niet te ver van Iran, is Dubai. Niet een keuze van harte,wel praktisch.Hij vindt het een kunstmatige stad,en beetje ironisch schrijft hij,er is een"Minister van Geluk". Er woont een neef van zijn vrouw,altijd een ankerpuntje.In Teheran zijn reisbureaus die alles regelen ,voor bejaarde ouders die hun kinderen in Dubai willen ontmoeten.
Het gordijn herinnert hem aan zijn jeugd,zijn moeder vertelde hem verhalen vanachter een gordijn,in Iran. Op het einde vh boek,verdwijnt zijn moeder achter een gordijn in de moskee.
Zelf ontvluchtte hij Iran na het schrijven van een boek,ivm de Koerden.Zijn zus verstopte het manuscript,kwam in de gevangenis ,een neef werd ter dood veroordeeld. De schrijver kan Iran ontvluchten.Deze gebeurtenissen bepalen zijn verdere leven.Zijn zus wel op vrije voeten vergezeld zijn moeder naar Dubai.
Het wordt een aftasten naar elkaar,de afstand en gebeurtenissen staan hen in de weg.
Perzen en Arabieren,een gevoelige snaar,reëel nog aanwezig in de hoofden van de Iraniërs,historisch gegroeid.
Zijn moeders droom is nog een reis naar Mekka. In het boek lees je hoe hij haar wens op zijn manier doet uitkomen.
Soms lijkt het boek oppervlakkig,misschien heeft de reële afstand van plaats,tussen moeder en zoon,en broer en zus,en de ziekte van zijn moeder,en de gevangenschap van zijn zus,een dichter tot elkaar komen in de weg gestaan. Toch een mooi boek,hoe het families kan vergaan,door omstandigheden boven hun hoofden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten